ویزای ترانزیت

با ویزای ترانزیت آشنایی دارید؟ ویزای ترانزیت در واقع یکی از انواع ویزاهای غیر مهاجرتی است که معمولا برای توقف های کوتاه در کشورها برای مسافرین صادر می شود. این نوع ویزا معمولا حوزه ی کوچکی از رفت و آمد را به مسافرین و تنها در محوطه ی فرودگاه و برای چند ساعت می دهد. ویزای ترانزیت از آن دسته از انواع روادید هایی است که خیلی ها با آن آشنایی زیادی ندارند و به همین علت ما می خواهیم که امروز در پارسیان تیکت ویزای ترانزیت را به شما معرفی نماییم پس در ادامه با ما همراه باشید.

اما قبل از هر چیزی، باید در باره ی این نوع از ویزا برخی از اطلاعات را داشته باشید. به صورت پایه ای، ویزای ترانزیت نوعی از ویزای کوتاه مدت و غیر مهاجرتی است که در واقع به مسافران این اجازه را می‌ دهد تا در صورت نشستن پروازشان در فرودگاه‌ ها و یا شهرهای میانی برای مدت زمانی محدود به علل مختلفی همچون؛ برای تعویض هواپیما و یا تغییرات و اعمال دیگر توقف می کند و پس از گذشت مدتی مثل ۱ تا ۲ ساعت، از آن فرودگاه به سمت مقصد اصلی خود پرواز نماید. با توجه به این اصل در واقع، دارندگان این نوع از ویزا این اختیار را دارند تا از کشور ثالثی که نقش میانجی را دارد و پرواز برای مدتی در یکی از فرودگاه های بین المللی آن می نشیند، تنها به منظور رسیدن به مقصد اصلی خود که در بلیط مسافران قید شده است؛ عبور کنند.

برای سهولت درک این مطلب برای شما مثالی می زنیم. به این مثال توجه نمایید که؛ مسافری که قصد سفر از تهران به بروکسل را دارد، ممکن است پرواز وی دارای یک یا دو توقف به مدت تقریبا ۲۴ ساعت در شهر استانبول باشد و دقیقا شامل ویزای ترانزیت گردد. حال با این اوصاف فکر می کنید که دلیل اعمال قانون ویزای ترانزیت به چه علتی است؟

بر خلاف روند ساده و روانی که برایتان ترسیم کردیم، ویزای ترانزیت یکی از سخت ‌گیرانه ‌ترین انواع ویزا محسوب می ‌شود. هدف اصلی از این سخت گیری، مقابله با پدیده ی پناهندگی غیر قانونی است. در واقع به بیانی دیگر، این نوع ویزا از طرف کشورهای توسعه یافته به جهت جلوگیری از تقاضای پناهندگی شهروندان کشورهایی که بالاترین ریسک پناهندگی را دارند و در فرودگاه ‌های کشورشان به هنگام تعویض هواپیما توقف می نمایند، تنظیم شده است. شاید قبلا این نوع از ویزا وجود نداشته است با به وجود آمدن مهاجرت غیر قانونی، چنین قانون های بازدارنده ای نیز به وجود آمدند. سوال بعدی که ممکن است برای افراد پیش بیاید این است که، چه کسانی مشمول دریافت ویزای ترانزیت هستند؟

در جواب باید بگوییم که؛ این نوع از ویزا اغلب توسط خدمه و پرسنل ناوگان حمل و نقل که شامل وسایل حمل و نقلی همچون هواپیما، کشتی و دیگر وسایل می شود. علاوه بر آن ها رانندگان، خدمه ی قایق ‌های ماهیگیری، مسافرانی که پرواز‌های آن‌ ها دارای توقف است و دیگر افرادی که شامل این نوع ویزا می شوند تا بدون مشکل به کارها و فعالیت های قانونی و تعریف شده ی خود ادامه دهند، تعلق گرفته و توسط آن ها استفاده می‌ شود.

به نظر شما، اعتبار ویزای ترانزیت چقدر می تواند باشد؟ باید در پاسخ به این سوال بگوییم که ویزای ترانزیت دارای اعتباری محدود که از چند ساعت است تا ۱۰ روز می باشد. البته در نهایت عاملی که در مشخص کردن دقیق طول مدت زمان اعتبار یک ویزا از نوع ترانزیت مهم و تاثیرگذار است، طول مسیری است که مسافر در پیش رو دارد.

حال به این سوال می رسیم که ویزای ترانزیت چند نوع است؟ از آن جایی که در سراسر دنیا، سالن ترانزیت منطقه‌ ای بین‌ المللی محسوب می ‌شود و تا زمانی که مسافر سالن را ترک نکرده باشد، در واقع وارد خاک آن کشور نشده است زیرا، مهر ورود به کشور در پاسپورت آن فرد درج نشده است و به همین خاطر مشکلی برای دریافت ویزای فرد در زمان های آتی را به وجود نمی آورد. اما با وجود این شرایط در این میان کشورهایی هم نیز هستند که حتی برای ورود و توقف کوتاه برخی مسافران به سالن ترانزیت هم ویزا درخواست می‌ کنند که به آن ویزا ترانزیت می گویند.

به هر حال این ویزا دارای دو نوع می باشد که عبارتند از: نوع یک که در نوع اول مسافر فقط داخل فرودگاه پس از انتظاری که چند ساعت طول می کشد و در سالن ترانزیت مستقر می شود. در طول این کار مسافر هواپیما را تعویض می کند و سپس پس از گذراندن چند ساعت سوارِ هواپیمای خود می شود و به مسیر خود ادامه می ‌دهد. در این حالت مسافر مجاز به خروج از فرودگاه و عبور از مرز هوایی نیست.

این مدل از ترازنیت را به عنوان ویزای صفر بار ورود یا ترانزیت فرودگاهی (Airport Transit Visa) نیز می شناسند و در رده ‌بندی ویزاهای شینگن به ویزای A موسوم است. در نوع دوم از ویزای ترانزیت، مسافر مجاز به ترک فرودگاه و رساندن خود به فرودگاهی دیگر در همان شهر یا شهر دیگری در آن کشور است. مدت اجازه ی توقف در این نوع از ویزا ترانزیت زیاد است و این نوع ویزای ترانزیت در ویزاهای شینگن ویزای نوع B نامیده می‌ شود.

شما باید بر اساس نوع هدفتان از سفر، قبل از ارائه ی درخواستتان برای درخواست ویزا به نتیجه برسید که چه مدلی از ویزایی مد نظرتان است. باید توجه داشته باشید که ویزای ترانزیت ممکن است بر اساس دفعات ورود و خروج ممکن است به صورت یک بار، دو بار یا چند بار ورود صادر شود. ممکن است فکر کنید که دریافت ویزای ترانزیت برای کدام کشورها ضروری است؟

در پاسخ باید بگوییم که اتباع برخی از کشورها از جمله شهروندان ایرانی برای حضور در منطقه ی ترانزیت بین ‌المللی فرودگاه ‌های خارجی به دریافت این نوع ویزا نیاز دارند. برای دریافت ویزای ترانزیت باید هزینه ی آن را بپردازید.

اما توجه داشته باشید که هزینه ی ویزای ترانزیت هر کشور توسط وزارت امور خارجه آن کشور تعیین می گردد. برای مثال توجه داشته باشید که، هزینه ی صدور ویزای ترانزیت در حوزه ی ویزای شینگن ۶۰ یورو برای هر نفر است.

همچنین توجه داشته باشید که مدارک معمول مورد نیاز برای دریافت ویزای ترانزیت، فرم درخواست ویزای ترانزیت، عکس، گذرنامه ی معتبر، مدارک مربوط به سفر نهائی شامل رزرو بلیط، ویزای صادر شده کشور سوم که البته در صورتی نیاز است که کشور سوم نیاز به ویزا داشته باشد و در نهایت؛ بیمه ی مسافرتی است. با این حال توجه داشته باشید که برای دریافت اطلاعات کامل حتما به سایت سفارت و یا کارگزار رسمی سفارت کشور مورد نظرتان مراجعه نمایید تا لیستی کامل از مدارک مورد نیاز برای دریافت ویزای ترانزیت را مطالعه و رویت نمایید و آن ها را تهیه نمایید.

ویزا چیست؟

در آخر لازم می دانیم تا به صورت کلی درباره ی مدرکی به نام ویزا برای شما اطلاعاتی کامل را در اختیار شما قرار دهیم. به طور عمومی، ویزا برگه ای است که ضمیمه ی گذرنامه می شود و نشان دهنده ی این است که یکی از نمایندگان دولت آن کشور در سفارتخانه یا کنسولگری با درخواست متقاضی جهت ورود به آن کشور موافقت کرده و متقاضی جهت ورود به آن کشور با در نظر گرفتن اطلاعات وارد شده در برگه ی ویزا و قوانین آن کشور مشکلی ندارد. نوع ویزا به علت اصلی سفر متقاضی به آن کشور بستگی دارد و هر کشور قوانین خاص خود را جهت اعطای ویزا به متقاضی را دارا می باشد.

ویزاهای رایج عبارتند از : ویزای توریستی، تجاری، دانشجویی، اقامتی، کاری و دیگر انواع آن .
. در این زمینه لازم است بدانید اکثر ویزاها دارای یک تاریخ شروع، یک تاریخ اتمام و یک مدت معین شده جهت اقامت هستند که مسافران باید در نظر داشته باشند که تاریخ سفرشان حتماً بین بازه ی شروع و اتمام ویزا باشد و مدت اقامتشان هم از زمان تعیین شده بیشتر نباشد.

هرکدام از این ویزاها ممکن است به صورت Single Entry ( یک بار ورود)، Double Entry (دو بار ورود ) ویا Multiple Entry (چند بار ورود ) صادر شوند. ویزای یکبار ورود به معنای این است که متقاضی در بازه ی مشخص شده تنها یک بار اجازه ی ورود به آن کشور و یا حوزه ی شیگن، حوزه ی United Kingdom و یا دیگر حوزه ها را دارد. ویزای دوبار ورود نیز به این معنا است که متقاضی در بازه ی مشخص شده حداکثر دوبار اجازه ی ورود به آن کشور و یا حوزه را دارد. و در آخر نیز ویزای چندبار ورود به این معنا است که متقاضی در بازه ی مشخص شده به دفعات اجازه ی ورود به آن کشور و یا حوزه های آن را دارد.